¡Holaaaa a todos!
Eindelijk, Mexico! Het is echt helemaal geweldig hier! Aardige mensen, lekker weer, fantastisch eten, liters tequila en genoeg feestjes. Ik ben hier nu pas 3 dagen maar het lijkt al echt een stuk langer.
Het begon dus allemaal op woensdag 6 augustus. De wekker stond om 3.30 uur omdat we al om 4.45 uur moesten vertrekken naar Düsseldorf Airport. Dat was wel ff moeilijk dus! Gelukkig had ik daarna even de tijd om te slapen in het vliegtuig naar Madrid, waar ik nog twee uur moest wachten en daarna 11 uur lang in het vliegtuig zat naar Ciudad de México. Eerst had ik hier nog een beetje tegen op gezien, zo lang had ik nog nooit in een vliegtuig gezeten. Uiteindelijk viel het echter reuze mee. We kregen super veel eten en zelfs een kussentje en een dekentje om te slapen. Hier heb ik dan ook flink gebruik van gemaakt en tussen het slapen door kon ik lekker Harry Potter en de Steen der Wijzen en The Big Bang Theory kijken: helemaal prima dus! Daarna moest ik in Ciudad de México voor de laatste keer nog overstappen naar Guadalajara. Deze vlucht duurde maar een uurtje, dus dat was makkelijk te doen. Toen ik daar aankwam was ik wel echt heel erg moe, aangezien ik al zo'n 22 uur wakker was. Ik wilde heel graag heel lang gaan slapen. Maar dat ging niet zoals gepland. De reis in totaal was echt heel goed verlopen, maar op het vliegveld van Guadalajara ging het mis. Ik zou opgehaald worden door iemand van de organisatie via welke ik een kamer heb, maar toen ik in de aankomsthal kwam was diegene er niet. Ik had van te voren al gedacht dat ze sowieso te laat zou zijn, want in Mexico nemen ze het niet zo nauw met de tijd. Zo kon ik bijvoorbeeld op het vliegveld in Ciudad de México nergens een klok vinden! Ook hier in mijn huis hangt er alleen maar één klok in de keuken. Maarja, als ongeduldige Nederlander vond ik het na een kwartier lang wachten wel genoeg, dus belde ik het nummer dat ik door had gekregen. Het meisje nam op en vroeg waar ik stond en zei dat ze er zo aankwam. Bijna twee uur later was ze er echter nog steeds niet. Ik heb haar nog een paar keer proberen te bellen maar na die ene keer nam ze niet meer op. Ik dacht telkens: ze komt er zo wel aan. Maar niet dus. Na een uur wachten kwam er een vrouw naar me toe van ProjectsAbroad, een organisatie die vrijwilligerswerk in Mexico voor jongeren regelt. Zij kwam een Deense jongen van het vliegveld halen en ze vroeg me of ik opgehaald zou worden. Ik legde haar mijn situatie uit en ze was meteen heel vriendelijk en behulpzaam en liet me op haar telefoon het nummer van de organisatie opzoeken zodat we het konden bellen. Dit nummer werd echter ook niet opgenomen en de vrouw (Jerylee) zei dat er over 20 minuten een van haar collega's nog een meisje zou komen ophalen en dat als ik dan nog niet was opgehaald, ik aan hem zou kunnen vragen of ik met hem mee kon gaan. Inmiddels was ik dus al anderhalf uur in Guadalajara en ik was echt super moe. De vrouw van mijn organisatie kwam niet meer en een half uur later zag ik de collega van Jerylee lopen. Hij was al door haar ingelicht en ik kon met hem mee. Het meisje dat hij kwam ophalen bleek Nederlands te zijn, dus dat was wel heel gezellig. Zij ging vrijwilligerswerk doen en zou vanavond bij een gastgezin slapen en dan morgenvroeg naar dat werk gaan. Uiteindelijk ben ik ook bij het gastgezin blijven slapen in een bed met een matras en kussens zo hard als stenen, maar dat maakte eigenlijk niet zoveel uit. Ik was zo moe dat ik meteen in slaap viel en toen de wekker om kwart over 7 ging voelde ik me al een stuk beter. Het huis was van een Mexicaanse vrouw van rond de zestig en zij was een perfect voorbeeld van de Mexicaanse gastvrijheid. Om half 8 had ze voor ons het ontbijt klaar staan en ze kwam constant weer met eten aanzetten terwijl we allemaal al lang vol zaten. Rond 9 uur kwam Jerylee met haar vader ons (de Deense jongen, het Nederlandse meisje en mij) ophalen met de auto. Eerst reden we naar het busstation om het Nederlandse meisje af te zetten, daarna moesten we nog langs het vliegveld omdat de backpack van de Deense jongen gisteren in Ciudad de México was blijven liggen, en daarna reden we weer naar hetzelfde busstation om de Deense jongen weg te brengen. Dit duurde allemaal best wel lang omdat Guadalajara echt een grote stad is en de afstanden flink zijn. Verder stond er een vrachtwagen stil naast de weg naar het vliegveld wat meteen zorgde voor een flinke file, en omdat niemand zich met de auto aan de regels houdt en zomaar door elkaar heen rijdt gaat het allemaal niet zo snel. Uiteindelijk hadden we dus iedereen weggebracht en reden we naar mijn huis. Ik wist het adres maar ik had natuurlijk nog geen sleutel omdat ik nog niemand van de organisatie had gezien. Inmiddels was het ongeveer 12 uur 's middags dus we hoopten dat er iemand thuis zou zijn die de deur open zou doen. Het duurde weer even voordat we er waren, aangezien mijn huis best dicht in het centrum lag en we dus via de drukste wegen moesten rijden. Hierdoor werd het wel een soort van toeristische rondrit langs de bekendste bezienswaardigheden, dus dat was eigenlijk wel leuk. Verder zag ik hier meteen ook weer het gevaarlijke verkeer en de vele mensen die zomaar op straat lopen en ineens je ruit beginnen schoon te maken als je voor het stoplicht staat te wachten en daarna hier een paar pesos voor willen. Na een tijdje kwamen we aan bij mijn huis en gelukkig waren er een paar huisgenoten thuis. Ik was heel blij en na afscheid te hebben genomen van Jerylee en haar vader, kon ik eindelijk mijn backpack uitpakken en rustig aan doen. 's Middags kwam iemand van de organisatie langs om het contract te tekenen en een van mijn huisgenoten nodigde me meteen al uit om 's avonds mee te gaan naar een feestje. Dit vond ik natuurlijk een prima idee, maar ik was nog steeds heel moe dus toen viel ik al om 7 uur in slaap. Toen ik om half 10 weer wakker werd, leek het me voor een keer handig om misschien eens verstandig te zijn en niet naar het feestje te gaan, dus ben ik uiteindelijk niet meer gegaan en vroeg gaan slapen.

Vrijdag was een dag met veel huisgenoten. We wonen hier dus met zijn zevenen en iedereen is heel aardig. Er zijn twee meisjes uit Frankrijk, eentje uit Japan, eentje uit Duitland, een jongen uit Spanje en volgende week komt er nog iemand. Iedereen spreekt Spaans en sommigen een beetje Engels, dus we praten eigenlijk gewoon alleen Spaans in huis. Vrijdagochtend gingen we met zijn vieren naar el mercado de Santa Teresa. Dit is een dagelijkse overdekte markt heel dichtbij ons huis waar ze van alles verkopen: vlees, groente, fruit, make-up, yoghurt, brood en nog veel meer. Ook zijn er een paar eetkraampjes in het midden waar je gewoon kunt gaan zitten en tortillas kan eten. Het deed me een beetje denken aan El mercat de la Boqueria in Barcelona, maar dan een stuk minder modern en minder toeristisch. Je vindt deze mercados overal in Mexico en het is zelfs leuk om alleen maar rond te lopen zonder iets te kopen. Alles is zo simpel en alles gaat zo rustig dat het je het gevoel geeft van dat je je niet hoeft te haasten en alles okee is. Dat gevoel krijg je overigens bijna overal hier, want nergens hangt een klok en alles gaat echt heel erg langzaam. Als je bijvoorbeeld iets in de winkel koopt, is de cassière heel langzaam met scannen en afrekenen. Ik weet zeker dat ze bij de Albert Heijn meteen ontslagen zou worden! Na de mercado zijn we verder naar het centrum gelopen naar een grotere supermercado, een supermarkt net zoals in Nederland. Daarna zijn we langs de Plaza de Armas en de kathedraal, samen het centrum van de stad, gelopen. Een van de franse meisjes woont hier al een tijdje en ze stond er op dat we allemaal een soort ijskoude fruit drank gingen proberen. Dit is een soort van koude limonade die ze in allerlei verschillende soorten smaken verkopen en dit is heel bekend en populair in Guadalajara. Ik koos voor jamaica, wat een soort van mix bleek tussen kersen en aardbeien. Heel lekker en verfrissend, aangezien het hier constant zo'n 30 graden is. Dit is echter niet vervelend, het is gewoon lekker warm en totaal niet benauwd, iedereen loopt ook gewoon in een lange broek. Na ons bezoekje aan de markt en het centrum keerden we weer huiswaarts. Inmiddels was het andere franse meisje ook wakker en ze vroeg om ik die middag meeging naar Galerías. Dit is een heel groot winkelcentrum met allerlei winkels in een ander deel van de stad. Ik vond het prima en samen gingen we met er met de taxi naartoe. Het was ongeveer 20 minuten rijden en onderweg zagen we veel van de stad. Wat me opviel in het winkelcentrum was dat er heel veel winkels van Europese merken waren, zoals H&M, Pull&Bear en Forever 21. Opzich vonden wij het wel leuk om wat Mexicaanse merken te gaan "ontdekken", maar helaas was de kleding van deze merken vaak niet zo mooi of nogal ouderwets. Voordeel was wel dat alle winkels hier dagelijks geopend zijn tot 9 uur 's avonds! Verder in het centrum van Guadalajara zijn er ook een paar supermarkten die 24/7 open zijn, dus dat is nog chiller dan de Appie :) Uiteindelijk gingen we weer naar huis met een taxi die best wel gevaarlijk reed. Verder reed hij ook onze straat voorbij dus moesten we uiteindelijk nog zo'n 10 minuten lopen naar huis. 's Avonds gingen we cervezas y tequila drinken. Een Chileense vriend van een van mijn huisgenoten kwam langs en dat was heel gezellig. Om de beurt gingen we allemaal een liedje opzetten op Youtube in onze eigen taal. Vooral de Japanse liedjes waren echt mega vreemd! Om de Nederlandse glorie hoog te houden koos ik eerst voor een nummer van Bakermat omdat de Chileense jongen die kende, en daarna daalde het niveau via 'Als ik boven op de Dom sta' naar vervolgens Jan Smit. Mijn huisgenoten waren geloof ik echter wel onder de indruk, maar dat kan ook aan de tequila liggen.

Tot nu toe gaat hier dus allemaal helemaal prima. Vanavond is het weer fiesta time met het huis en morgen gaan we uiteten. Tot nu toe mis ik nog niet veel van Nederland, behalve mijn Senseo machine. Hier kun je alleen maar oploskoffie krijgen (IEWLL) dus het cafeïne gebrek zorgt voor de nodige hoofdpijn. De overvloed aan tortillas maakt het echter allemaal weer goed. Helemaal priem dus. ¡Viva México!

¡Hasta luego!
XXX